Aktualności Warstwy ochrony w zakładach karnych cz.1 17/04/2019
Warstwa ochrony wewnętrznej zwykle obejmuje przestrzeń mieszkalną osadzonych, ale także obszary rekreacyjne, tzn. takie, w których osadzeni mogą spacerować, grać lub ćwiczyć. Wszystkie te obszary muszą uniemożliwiać dostęp do terenów publicznych.
Zwykle stosowanymi zabezpieczeniami jest instalacja sztywnych, zniechęcających do wstępu barier i bram umożliwiających organizację, kontrolę i zabezpieczenie przepływu osadzonych. Czasami obszary te są zabezpieczone siatką od góry, aby uniemożliwić lądowanie helikopterów i używanie dronów na danym terenie.
Główne Cele
Zastosowane technologie
Aby umożliwić reagowanie na potencjalne zamieszki, próby ucieczki lub inne incydenty, ogrodzenia w tej warstwie ochrony muszą być wysoce odporne na wandalizm i próby przecięcia. Wielkość oczek w siatce, odporność spawów i średnica drutu stalowego są cechami kluczowymi, które powinny gwarantować odporność ogrodzenia na przecięcie i uniemożliwiać wspięcie się na nie. Zakończenie wykonane z drutu ostrzowego może dodatkowo zwiększać poziom bezpieczeństwa. Materiał ogrodzeniowy powinien również być odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne.
Wydajne i skuteczne ogrodzenie musi godzić z sobą zapobieganie wspinaniu się przez osadzonych z zapewnieniem odpowiedniej widoczności strażnikom więziennym i kamerom ochrony. Im gęstsza jest siatka, tym trudniej jest się na nią wspiąć, ale jednocześnie pogarsza się jej przezierność. Z tego samego powodu ogrodzenia powinny mieć jasny kolor, aby lepiej kontrastować z zarysem ludzkiej sylwetki.
Ogrodzenia są często wyposażane także w oświetlenie i kamery przemysłowe. Chociaż technologia kamer przemysłowych wymaga pewnych nakładów, może także bardzo przyczynić się do ograniczenia liczby potrzebnego personelu oraz częstości patroli obwodowych.
Oddziały wewnętrzne są najczęściej oddzielone od świata zewnętrznego dwiema warstwami ochrony, między którymi znajduje się otwarta strefa neutralna lub tzw. „ziemia niczyja”. Ochronę obwodową wewnętrzną zapewnia albo betonowy mur, albo konwencjonalne ogrodzenie, zaś obwód zewnętrzny zwykle ogrodzony jest wysokim murem betonowym.
Celem wewnętrznej ochrony obwodowej jest opóźnienie lub spowolnienie aktywnej ingerencji w taki sposób, aby intruz się poddał lub aby dać wystarczająco dużo czasu strażnikom na reakcję.
Główne cele
Zastosowane technologie
Istnieje cały szereg technologii, które umożliwiają uzupełnienie ogrodzenia o funkcję wykrywania:
System naprężonych drutów składa się z szeregu naprężonych drutów podłączonych do czujników. Druty są zainstalowane w taki sposób, żeby intruz lub zbieg musiał je poruszyć by móc uciec. Poruszenie drutów uruchamia czujniki, które z kolei alarmują strażników.
System przewodów elektretowych (połączenie słów elektryczny + magnes)wykorzystuje przewody mikrofonowe do wykrywania hałasu powstającego przy ogrodzeniu. W ten sposób umożliwia wykrycie wszelkich prób przecięcia, wspięcia się lub sforsowania w inny sposób ogrodzenia. System składa się z wrażliwego przewodu przymocowanego do ogrodzenia. Dla wysokiej skuteczności działania systemu przewód musi być napięty.
Przewody elektromagnetyczne zasadniczo działają jak czujniki wibracji i mogą być instalowane na ogrodzeniu. Wykrywają każdy ruch ogrodzenia i przesyłają sygnał, który uruchamia alarm. Podobnie jak przy systemie przewodów elektretowych ogrodzenie musi być napięte, aby układ elektromagnetyczny działał poprawnie.
Jeżeli osadzonemu uda się zbiec do strefy neutralnej, wówczas celem jest wykrycie jego położenia i umożliwienie jak najszybszej reakcji. „Ziemią niczyją” zwykle nazywa się duży, doskonale widoczny obszar, na którym kamera lub ludzkie oko mogą z łatwością zauważyć ingerencję, a strażnicy mogą przeprowadzić skuteczną interwencję. Dostępna obecnie technologia kamer stałych i kamer PTZumożliwia dokładne wykrywanie ingerencji z dużej odległości oraz przybliżanie obszaru, w którym ją wykryto. Telewizja przemysłowa to jednak niejedyna technologia umożliwiająca szybkie wykrywanie na otwartym terenie.
Fałszywe alarmy
Czujniki ruchu i kamery nadzoru wykorzystywane do wykrywania intruzów mogą generować wiele niepotrzebnych alarmów powodowanych przez warunki zewnętrzne, takie jak opady, wiatr, cienie i odblaski światła albo przez małe zwierzęta i niekontrolowany wzrost roślin. Kamery wyposażone w analizator ingerencji muszą na przykład utrzymać delikatną równowagę między wykrywaniem każdego potencjalnego incydentu możliwie jak najszybciej a generowaniem zbyt wielu zbędnych alarmów. W sytuacji, w której konieczne jest sprawdzenie każdego alarmu, system, który generuje dużą liczbę fałszywych alarmów przestanie w końcu być używany.
Trudne warunki atmosferyczne
Czas eksploatacji i utrzymania systemów ogrodzeniowych oraz związanych z nimi technologii może zależeć od niesprzyjających warunków atmosferycznych.
Weryfikacja wzrokowa
Ogrodzeniowe systemy wykrywania mogą być skuteczne w wykrywaniu nieprawidłowości, ale brakuje im możliwości weryfikacji wzrokowej. Pamiętając o tym, że niechciane alarmy mogą zdarzyć się zawsze, strażnicy muszą być w stanie szybko ocenić istotność danego incydentu. Właśnie dlatego warto jest połączyć ogrodzeniowe systemy wykrywania z kamerami ochrony.
